Forum o Żołnierzach Wyklętych

Justyna P · 02-04-2016 14:07:16

24 lutego 1945 por. Longin Kołarz dokonał jego zatwierdzenia na stanowisku oficera śledczego Sekcji VII Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Sanoku. Później został zastępcą szefa PUBP i awansowany do rangi porucznika UB. Jego działalność jako funkcjonariusza UB obejmowała śledztwa dotyczące volksdeutschów, konfidentów gestapo i członków UPA, a ponadto pełnił funkcje tłumacza. Według relacji więzionych podczas swojej pracy miał ostrzegać konspiratorów o planach aresztowań, usiłować umożliwienie ucieczki zatrzymanymoraz symulować bicie przesłuchiwanych. Najprawdopodobniej motywem wstąpienia Żubryda do pracy w UB był zamiar prowadzenia podwójnej roli w komunistycznej służbie i chęć instalowania w niej działaczy konspiracji niepodległościowej. Historycy wskazywali na prawdopodobieństwo utrzymywania przez Żubryda kontaktów z członkami podziemnych organizacji niepodległościowych w okresie pełnienia funkcji w imo zaistniałych wątpliwości co do jego wcześniejszej działalności podczas wojny, 24 lutego 1945 por. Longin Kołarz dokonał jego zatwierdzenia na stanowisku oficera śledczego Sekcji VII Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Sanoku w stopniu podporucznika (ten sam rozkaz zawierał powołanie ppor. Tadeusza Sieradzkiego na szefa PUBP w Sanoku)[11]. Później został zastępcą szefa PUBP i awansowany do rangi porucznika UB. Jego działalność jako funkcjonariusza UB obejmowała śledztwa dotyczące volksdeutschów, konfidentów gestapo i członków UPA, a ponadto pełnił funkcje tłumacza. Według relacji więzionych podczas swojej pracy miał ostrzegać konspiratorów o planach aresztowań, usiłować umożliwienie ucieczki zatrzymanymoraz symulować bicie przesłuchiwanych.

Najprawdopodobniej motywem wstąpienia Żubryda do pracy w UB był zamiar prowadzenia podwójnej roli w komunistycznej służbie i chęć instalowania w niej działaczy konspiracji niepodległościowej.

Jakie były okoliczności jego smierci?

ZosiaM · 02-04-2016 15:38:48

Antoni Żubryd został zastrzelony wraz z małżonką Janiną 11 października 1946r. Został zabity przez byłego towarzysza broni Jerzy Vaulina ps. „Mar”., który kilka miesięcy wcześniej został zwerbowany przez UB. Miło to miejsce w Malinówce. Żubryd planował wtedy ucieczkę do Austrii. Zwłoki małżeństwa zostały odnalezione przez pewnego chłopa, a następnie zabrane przez funkcjonariuszy UB do więzienia na zamku w Rzeszowie. Szczątki małżeństwa nie zostały odnalezione.
Jak zginął Józef Kuraś"Ogień"?

Natalia S · 02-04-2016 15:58:07

Jesienią 1946 organy bezpieczeństwa rozpoczęły ofensywę. 21 lutego 1947 „Ogień” wraz z towarzyszącą mu nieliczną grupą podkomendnych został otoczony przez grupę operacyjną KBW w Ostrowsku koło Nowego Targu. „Ogień” po zaciętej walce i próbie wydostania się z okrążenia usiłował popełnić samobójstwo na strychu jednej z wiejskich chałup. Zmarł tuż po północy 22 lutego 1947 w szpitalu w Nowym Targu. Nigdy nie odnaleziono miejsca jego pochówku.

Kiedy Zygmunt Szendzielarz, ps. "Łupaszka" rozpoczął działalność konspiracyjną?

Marysia P · 02-04-2016 16:21:45

"Łupaszka" podjął działalność konspiracyjną pod koniec roku 1939 lub w 1940, kiedy wstąpił do ZWZ-AK. Jednak na stałe włączył się w konspirację w 1943 roku, kiedy Komenda Wileńskiego Okręgu AK mianowała go dowódcą pierwszego oddziału partyzanckiego operującego na Wileńszczyźnie, dowodzonego wcześniej przez podporucznika Antoniego Burzyńskiego „Kmicica”. W literaturze przedmiotu istnieją rozbieżności co do momentu rozpoczęcia przez niego działalności konspiracyjnej – podawane są daty: koniec roku 1939, początek 1940 bądź 1942.
Źródła: pl.wikipedia.org ; armiakrajowa-lagiernicy.pl ; wilnoteka.lt

Na czym polegały działania prowadzone przez Łupaszkę w okresie powojennym?

Ostatnio edytowany przez Marysia P (02-04-2016 16:23:28)

Ola Z · 02-04-2016 16:46:47

W połowie września 1945 roku "Łupaszka" dotarł do Gdańska, gdzie zainstalował się ostatni komendant Okręgu Wileńskiego AK-DSZ ppłk Antoni Olechnowicz ps. „Pohorecki”. Do spotkania z nim doszło pod koniec października lub na początku listopada 1945 r. Mjr Szendzielarz otrzymał zadania propagandowe, które nie do końca mu odpowiadały. W celu zdobywania na nie środków finansowych uzyskał zgodę na utrzymywanie kilkuosobowych grup zbrojnych (tzw. patroli dywersyjnych), natomiast istnienie większych oddziałów partyzanckich zostało zakazane. Patrole dywersyjne rozpoczęły swoją działalność od połowie stycznia 1946 roku. W tym czasie „Łupaszka” podjął także akcję propagandową, która polegała na redagowaniu, powielaniu i rozprowadzaniu ulotek o treści antykomunistycznej. W II połowie stycznia na kolejnym spotkaniu z ppłk. A. Olechnowiczem „Łupaszka” uzyskał zgodę na utworzenie większego oddziału bojowego. Rozkazem nr 1 z 26 II powołał on do życia 6 Brygadę Wileńską (rejon działalności – Białostockie i Podlasie), natomiast rozkazem nr 2 z 14 IV odtworzył 5 Wileńską Brygadę pod swoim dowództwem, mającą działać na obszarze Pomorza oraz Warmii i Mazur. Na początku maja liczyła ona ok. 70 ludzi i była podzielona na trzy szwadrony oraz patrol żandarmerii. Na początku czerwca został utworzony kolejny szwadron. W ciągu 1946 roku stan osobowy 5 Brygady nie przekraczał liczby 80 partyzantów. W połowie sierpnia 1946 wobec wzrostu siły oddziałów komunistycznych w terenie Szendzielarz podjął decyzję przejścia w Białostockie i połączenia się z 6 Brygadą, co nastąpiło do połowy października i tylko siłami szwadronu „Lufy”. Pozostałe dwa szwadrony pozostały na miejscu i rozformowały się w połowie listopada 1946 roku. Najprawdopodobniej w grudniu mjr Szendzielarz otrzymał od ministra bezpieczeństwa publicznego Stanisława Radkiewicza list, w którym ten nakłaniał „Łupaszkę” do rozwiązania oddziałów, a w zamian obiecywał możliwość swobodnego opuszczenia Polski. Ponowne próby kontaktu ze strony MBP miały także miejsce w marcu i kwietniu 1947 roku. Na początku 1947 roku przed wyborami do Sejmu szwadrony „Łupaszki” zostały zepchnięte do defensywy, atakując tylko od czasu do czasu. Pod koniec marca nastąpiła koncentracja oddziałów Brygady, podczas której mjr Szendzielarz zwolnił część swoich podkomendnych. Sam był ciągle gorącym zwolennikiem dalszego prowadzenia walki przeciw komunistom. Stan Brygady zmalał do ok. 40 ludzi. Ostatecznie po rozmowach z niektórymi byłymi podkomendnymi, m.in. z Lechem Beynarem (Pawłem Jasienicą), „Łupaszka” zaprzestał czynnej walki zbrojnej i postanowił powrócić do cywilnego życia. Pod koniec kwietnia 1947 roku udał się na Śląsk, gdzie zamieszkał w miejscowości Królowe. Dowództwo polowe nad 6 Brygadą przekazał ppor. Władysławowi Łukasiukowi ps. „Młot”, sobie pozostawił natomiast ogólną komendę. W połowie maja przybył do niego ppłk A. Olechnowicz z rozkazem rozwiązania 6 Brygady. „Łupaszka” nie podjął jednak żadnych konkretnych działań. Wobec zagrożenia aresztowaniem wkrótce przeniósł się do Zakopanego. Przez cały czas utrzymywał przez łączników kontakt z 6 Brygadą. Przekazywał „Młotowi” ogólne wytyczne dotyczące dalszej działalności bojowej oraz informował o sytuacji w kraju i rozkazach płynących z komendy Okręgu Wileńskiego AK. W czerwcu 1948 roku UB rozpracowało i rozbiło Okręg Wileński AK. W rezultacie 30 czerwca 1948 roku w Osielcu pod Jordanowem Szendzielarz został aresztowany. Według relacji kapitana Edmunda Banasikowskiego UB wpadło na trop Szendzielarza, gdy podczas penetracji mieszkania Wandy Minkiewicz przechwyciło kartkę pocztową adresowaną z Poronina. Obława była ściśle utajniona, UB pozornie szukało niezidentyfikowanego góralskiego rozbójnika. Gdy niczego niepodejrzewający Szendzielarz wyszedł przed swoją chatę, został natychmiast otoczony przez funkcjonariuszy bezpieki i aresztowany. Natychmiast po aresztowaniu, „Łupaszka” został przewieziony do Warszawy i osadzony w więzieniu mokotowskim przy ul. Rakowieckiej. Przebywał tam 2,5 roku, do 8 lutego 1951 roku. 23 października 1950 roku rozpoczął się proces byłych członków Okręgu Wileńskiego AK (w którym oskarżonym był m.in. "Łupaszka". Szendzielarz nie zaprzeczał swojemu udziałowi w podziemiu antykomunistycznym ani nie poprosił o łaskę. Wszyscy, oprócz kobiet, zostali skazani 2 listopada 1950 r. przez sędziego Mieczysława Widaja na wielokrotną karę śmierci (Szendzielarz osiemnastokrotnie). Wyrok wykonano 8 lutego 1951 roku w więzieniu na Mokotowie.

Wymień przykładowe działania Mieczysława Dziemieszkiewicza zakończone powodzeniem.

Marysia P · 02-04-2016 16:49:31

Do udanych akcji "Roja" i jego żołnierzy możemy zaliczyć:
- akcję w miejscowości Zielona (powiat ciechanowski) 24 września 1947 - rozbrojenie dwóch funkcjonariuszy MO obecnych na zabawie prawdopodobnie z okazji odpustu, zdobycie dwóch pistoletów Parabellum, zarekwirowanie 20 tys. złotych w miejscowej spółdzielnie, okolicznościowe przemówienie "Roja" do zgromadzonej ludności
- akcję z gminie Sypniewo (powiat łomżyński) 12 października 1947 - zlikwidowanie agenta UBP o pseudonimie "Zemsta", udzielenie nagany i upomnienia dwóm innym agentom
- zlikwidowanie Henryka T. zamieszkałego w Ciemniewie (powiat ciechanowski) - 17 (lub 19) października 1947
- akcję na osadę Barańce (lub Brańce) 3 listopada 1947 - rozbrojenie posterunku MO i zlikwidowanie funkcjonariusza UBP Jerzego Osowieckiego (członka PPR), zdobycie pistoletu, trzech karabinów, czterech granatów, mundurów i oporządzenia, zniszczenie dokumentów w urzędzie gminnym, zarekwirowanie maszyny do pisania oraz 6 tys. złotych
- obława PUBP z Przasnysza i KBW na oddział "Roja" 9 listopada 1947 - podczas obławy doszło też do przypadkowego spotkania z ochroną cukrowni w Krasińcu, podczas wymiany ognia zginął funkcjonariusz PUBP Stanisław Majorowski
- przeprowadzenie kontroli autobusu PKS na drodze Maków Mazowiecki - Przasnysz 10 listopada 1947 - rozbrojono oficer WP i zabrano mu pistolet TT
-22 listopada 1947 - przeprowadzenie zasadzki, wynikiem której było zatrzymanie i skontrolowanie dwóch autobusów PKS na szosie Ciechanów – Pułtusk koło miejscowości Gogole-Gołymin - wykonano wyrok śmierci na funkcjonariuszu PUBP w Ciechanowie Janie Wodzyńskim, członku PPR, zdobyto pistolet Parabellum
- rozbicie posterunku MO i zniszczenie agencji pocztowej w Gąsocinie (pow. Ciechanów) 16 marca 1948 - zdobyto MG-42, dwa automaty Sudajewa, dwa karabinki, dwa pistolety, trzy granaty i amunicję. Za współpracę z UB zlikwidowano wójta gminy Sońsk, członka KPP i PPR, Ignacego Sopytę. Wyrok wykonał st. strzelec Józef Matuszewski „Sęp”. Trzech ostrzeżeń nie usłuchał także kierownik Szkoły Podstawowej w Gąsocinie - Stanisław Milewski i nadal donosił do UB na nauczycieli. Wydany wyrok brzmiał: „za komunę i współpracę z Bierutem - masz wyrok śmierci"
- uwolnienie więźniów transportowanych z Węgrowa do Warszawy w okolicy wsi Trzebucza 1 kwietnia 1948 roku - zlikwidowano oficera UB dowodzącego transportem porucznika Dobieszewskiego oraz kaprala KBW Kamińskiego. Oswobodzeni więźniowie nie zdecydowali się na przyłączenie do oswobodzicieli
- akcje likwidacyjne 23 kwietnia 1948 - w miejscowości Wola Wierzbowska gmina Bartołdy bojówka „Roja” pod dowództwem Władysława Grudzińskiego „Pilota”, w składzie Józef Maruszewski „Sęp”, N.N. „Kmicic”, N.N. „Kogut”, wykonała wyroki na członkach PPR - Paulinie Michalskiej (członek ZWM) i Henryku Kocięckim (członek PPR). Tego samego dnia w osadzie Gąsocin (pow. ciechanowski) inny oddział „Roja” pod dowództwem Ildefonsa Żbikowskiego „Tygrysa” w składzie kpr. Henryk Fabisiak „Lew”, „Orzyc" (N.N.), plut. Piotr Grzybowski „Rekin” zlikwidowała Jana Wnukowskiego, Józefa Mosiewicza i Ryszarda Korycińskiego pod zarzutem donosicielstwa i współpracy z UBP
- starcie z grupą funkcjonariuszy MO i uzbrojonych poborców podatkowych w Bogucinie (powiat ciechanowski) 7 maja 1948 - zabito poborcę Władysława N. i raniono milicjanta, partyzanci wycofali się bez strat
- wkroczenie do wsi Węgrzynowo (powiat ciechanowski) 19 maja 1948 - partyzanci zatrzymali trzy osoby, dwie z nich na prośbę mieszkańców zostały zwolnione; rozstrzelano członka PPR Witolda J., który biorąc partyzantów za grupę operacyjną UBP, wyjawił, że współpracuje z resortem bezpieczeństwa; zorganizowano też wiec, na którym dowódca wygłosił przemówienie do zgromadzonych mieszkańców
- akcję w miejscowości Humięcino-Retki (pow. ciechanowski) 21 sierpnia 1948 - schwytano i zlikwidowano funkcjonariusza Komendy Głównej MO Henryka C. (członka PPR), wymierzono również karę fizyczną miejscowemu sekretarzowi PPR
- akcję na stacji kolejowej w miejscowości Gołotczyzna (powiat ciechanowski) 6 listopada 1949, w 32 rocznicę rewolucji październikowej - najbardziej wymowna politycznie i propagandowo akcja "Roja" - w odległości 2 km od stacji bojówka „Roja” zatrzymała pociąg osobowy, przeprowadziła rewizję pasażerów i wszystkich zatrzymano do dyspozycji dowódcy. Pociąg pojechał na dworzec kolejowy i tu „Rój” wygłosił do zgromadzonych przemówienie, podkreślając rychły upadek komunizmu. Partyzanci rozdawali wśród pasażerów ulotki, a następnie na potwierdzenie swoich słów zabili jadących w pociągu Mieczysława Piaskowskiego, funkcjonariusza PUBP w Ciechanowie (członka PZPR) i oficera politycznego WP ppor. Czesława Pacała. Drugiego oficera rozbrojono i puszczono wolno.
- wypad na miejscowość Czernice-Borowe (pow. przasnyski) 19 października 1949 - rozbrojono posterunek MO i przeprowadzono rekwizycję w spółdzielni. Partyzanci zlikwidowali cztery osoby: funkcjonariusza MO Juliana Idzikowskiego, członka ORMO Stanisława Bakułę, kierownika Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” Stanisława A. (wszyscy byli członkami PZPR) oraz pracownika spółdzielni Władysława F. Zdobyto 1 300 000 zł. oraz broń.
- akcję 24 lutego 1950 - patrol „Tygrysa” spod komendy "Roja" zarekwirował pieniądze z podatków sołtysom w Przywilczu (gm. Grudusk, pow. ciechanowski), Regiminie (pow. ciechanowski), Koziczynie (gm. Regimin), Miłoszewcu i Zembrzusie (gm. Chojnowo, pow. przasnyski), Chojnowie (pow. przasnyski); zdobyto łącznie 293 tys. zł., ukarano batami Juliana M. z Przywilcza i Aleksandra K. z Nieborzyna - aktywistów PZPR
- akcję ekspropriacyjną 15 stycznia 1951 r. - celem był Bank Spółdzielczy w Nasielsku - dwuosobowy patrol, w mundurach pod płaszczami, w biały dzień wszedł do banku i zabrał 46 512 zł. Odsłaniając mundury, partyzanci powiedzieli pracownikom: „Nie bójcie się, my jesteśmy z partyzantki [...] macie dzwonki alarmowe, więc możecie dzwonić. My będziemy w mieście jeszcze godzinę.”

"Mimo strat i ciągłego prześladowania przez resort patrole „Roja”, nawet w okresie zimowym pozostawały ciągłym zagrożeniem dla wszelkiej maści bandytów, szpicli i komunistów, którzy jeszcze w 1949 r., w kierownictwie MBP oceniali, że grupa st. sierż. Mieczysława Dziemieszkiewicza „w okresie zaostrzającej się walki klasowej [...] jest najliczniejszą i najgroźniejszą bandą na terenie województwa [warszawskiego]".
I nie były to przesadzone opinie..."

"Działalność „Roja” i jego spektakularne akcje militarno – propagandowe na terenie kilku powiatów, które uświadamiały władzom komunistycznym, że walka się jeszcze nie skończyła, spędzały sen z powiek władzom bezpieczeństwa, które oprócz ciągłych obław grup operacyjnych, prowadziły również działania agenturalne, mające na celu zlokalizowanie i likwidację oddziału."

Źródła:
podziemiezbrojne.blox.pl
pl.wikipedia.org

O co oskarżano Danutę Siedzikównę "Inkę"?

Ostatnio edytowany przez Marysia P (02-04-2016 16:50:26)

Ania · 02-04-2016 16:56:22

Ince zarzucono osobisty udział w zastrzeleniu funkcjonariuszy UB i MO podczas starcia koło miejscowości Podjazy z oddziałem Łupaszki, a nawet wydawania rozkazów, pomimo że była jedynie sanitariuszką oddziału.
Wymień kilku pisarzy i ich utwory, które mówią o żołnirzach wyklętych.

Ola Z · 02-04-2016 17:05:56

W powieści Na stracenie (1992) Janusz Krasiński, młodociany więzień PRL-u, oddał chwałę mjr. Hieronimowi Dekutowskiemu „Zaporze” i jego podkomendnym zamordowanym na Mokotowie. W tym samym roku Zbigniew Herbert z lwowskiej AK uczcił trenem Wilki uczestników II konspiracji. Podobnie jak Krasiński o tuzach antykomunistycznego podziemia pisali: Marek Lubaś-Harny (Urodzony z wiatru, 2003), winowiec Stanisław Murzański (Zwycięzcy, 2007) Wacław Holewiński (Lament nad Babilonem, 2003; Nie tknął mnie nikt, 2008), Roman Konik (Znamię na potylicy, 2013); Harny przybliżył złożoną sylwetkę mjr. Józefa Kurasia „Ognia”, Murzański zapalił znicze mjr. Maciejowi Kalenkiewiczowi „Kotwiczowi” i płk. Łukaszowi Cieplińskiemu „Pługowi”, Holewiński stworzył zbeletryzowane historie na temat oficerów Narodowego Zjednoczenia Wojskowego: ppłk. Tadeusza Danilewicza „Kuby” i kpt. Jana Morawca, natomiast Konik napisał literacką biografię rtm. Pileckiego. Losom zgrupowania oddziałów NSZ kpt. Henryka Flamego „Bartka” poświęcił powieść Z cienia (2010) Sebastian Reńca, zaś Elżbieta Cherezińska uhonorowała Brygadę Świętokrzyską NSZ epickim monumentem Legion (2013), książką nominowaną do Nagrody Identitas 2014.

W Nocnym kajaku (2005) cichociemnego Przemysława Bystrzyckiego występują epizody odnoszące się do walki prowadzonej przez lotne szwadrony mjr. Zygmunta Szedzielarza „Łupaszki”. Sam dowódca V Brygady Wileńskiej AK stał się inspiracją dla poety Wojciecha Wencla (utwór Łupaszko przed sądem z tomu De profundis, 2010), zaś podkomendny Szendzielarza, ppor. Antoni Wodyński „Odyniec” – dla Przemysława Dakowicza (wiersz Lekcja anatomii ze zbioru Łączka, 2013). Z zainteresowaniem twórców liryki spotkała się także sanitariuszka 4. Szwadronu V Brygady – nastolatka Danuta Siedzikówna. Poświęcone jej utwory napisali: franciszkanin Łukasz Buksa (wiersz Inko z tomu Trzydziestu trzech zapomnianych, 2013 – w całości dedykowanego partyzantom II konspiracji) oraz blogerka Barbara Lipińska-Postawa (Inka (1928–1946) – pisane tej nocy, 2012).

Dzięki Wacławowi Holewińskiemu do literatury polskiej weszły panny wyklęte: Maria Nachtman „Agata” i Walentyna Stempkowska „Platerówka” – bohaterki powieści z 2012 r. Opowiem ci o wolności (Nagroda im. Józefa Mackiewicza 2013). Zasługą Joanny Gajewskiej i Weroniki Zaguły jest napisanie Rycerzy lasu (2013) – książki o antykomunistycznych powstańcach adresowanej do dzieci.

Jerzy Stefan Stawiński ze stołecznego garnizonu AK jako jedyny spośród wszystkich autorów podejmujących interesujący nas temat sportretował żołnierzy wyklętych w konwencji tragikomicznej (Pułkownik Kwiatkowski albo dziura w suficie, 1996), zaś Łukasz Orbitowski – fantastycznej (Ogień, 2012).

Ile filmów o 'Łupaszce" powstało i jakie są ich tytuły?

Ania · 02-04-2016 17:11:52

Powstały dwa filmy:
- "Łupaszko" w reżyserii M. Pietrowskiego
- "Z archiwum IPN - Łupaszka" reż. A. Sikorski

Kiedy dokładnie Jan Sałapatek "Orzeł" ujawnił się komunistycznej władzy ???

Ola Z · 02-04-2016 17:13:57

Jan Sałapatek "Orzeł" ujawnił się komunistycznej władzy 15 października 1945 roku.

Wymień kilka akcji zbrojnych, które przeprowadził Antoni Heda "Szary".

Ostatnio edytowany przez Ola Z (02-04-2016 17:16:28)

Ania · 02-04-2016 17:22:26

- 6 sierpnia 1943 – zdobycie bez strat własnych niemieckiego więzienia w Starachowicach i uwolnienie wszystkich aresztowanych
- 15 września 1943 – zdobycie w biały dzień po ponad 3 godzinnym boju ufortyfikowanego kompleksu budynków majątku Pakosław, obsadzonego plutonem 45 niemieckich frontowych żołnierzy, terroryzujących okoliczną ludność. Zdobycie znacznej ilości broni, amunicji i zaopatrzenia. Straty własne: jeden ranny żołnierz ps. „Szczodry”.
- 23 września 1943 – udana akcja odwetowa na niemieckich kolonistach we wsi Gozdawa koło Sienna, za represje na okolicznej ludności polskiej,
- 30 października 1943 – akcja zakończona sukcesem na terenie Zakładów Zbrojeniowych w Starachowicach, podczas której partyzanci przebrani za Niemców opanowali fabrykę i wynieśli 2 mln zł oraz broń,
- 1 kwietnia 1944 – zakończone sukcesem całodzienne walki w okolicy Jeleńca z niemiecką obławą; jedno z najwspanialszych zwycięstw partyzanckich w Okręgu AK Kielecko-Radomskim.

Podaj pseudonim Kazimierza Chmielowskiego.

Ola Z · 02-04-2016 17:25:50

Jego pseudonim to "Bury".

Opisz okoliczności śmierci Zdzisława Badochy "Żelaznego".

Wiadomość dodana po 20 min:
Poprawa. Jego pseudonim to "Rekin".

Ostatnio edytowany przez Ola Z (02-04-2016 17:34:47)

Ania · 02-04-2016 17:50:22

10 czerwca Zdzisława Badochę zaatakowała grupa operacyjna UB i MO, w wyniku czego zginęło 2 funkcjonariuszy UB i 3 milicjantów, a szwadronowi – dzięki umiejętnemu dowodzeniu przez ppor. Olgierda Christę ps. „Leszek” – udało się ujść. Ppor. Badocha został jednak ranny. Przewieziono go na leczenie do majątku Czernin koło Sztumu, administrowanego przez przedwojennego działacza kaszubskiego Ottomara Zielke, który na początku 1946 podjął współpracę z 5. Brygadą, zapewniając jej opiekę w podległych sobie majątkach. Badocha został jednak wkrótce zadenuncjowany przez aresztowaną wcześniej przez UB łączniczkę Reginę Żylińską ps. „Regina”. 26 czerwca kilkunastoosobowa grupa operacyjna UB i MO z Malborka otoczyła majątek w celu aresztowania Badochy. Ten próbował wydostać się z okrążenia, ostrzeliwując się, ale zginął trafiony odłamkiem granatu.

Razem z kim został skazany Antoni Olechnowicz na karę śmierci ???

Natalia S · 02-04-2016 18:28:04

Razem z Henrykiem Borowskim i Lucjanem Minkiewiczem.

Z jakiego powodu Franciszek Jerzy Jaskulski 26 lipca 1946 został aresztowany przez UB?

Justyna P · 02-04-2016 19:51:15

Franciszek Jerzy Jaskulski był komendantem Inspektoratu WiN i przyczynił się do zorganizowania licznych oddziałów partyzantki antykomunistycznej, które m.in. opanowały Szydłowiec i Skaryszew, zabijały współpracowników UB i NKWD, ponadto stoczyły wiele walk z grupami operacyjnymi NKWD, UB i KBW26. Dlatego lipca 1946 został aresztowany przez UB pod zarzutem zdrady bliskiego współpracownika.

Jakimi odznaczeniami został uhonorowany Franciszek Jerzy Jaskulski?

Marysia P · 02-04-2016 20:09:52

Franciszek Jerzy Jaskulski za swoją działalność konspiracyjną został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych. W 2009 roku odznaczono go też pośmiertnie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

W jaki sposób zginął Jan Rodowicz "Anoda"?

Justyna P · 02-04-2016 20:37:42

24 grudnia 1948 r. Jan Rodowicz został aresztowany przez funkcjonariuszy MBP. Zmarł podczas brutalnego śledztwa w siedzibie MBP przy ul. Koszykowej 7 stycznia 1949 r. Według prokuratury i UB przyczyną jego śmierci był skok samobójczy z okna IV piętra budynku. Być może został jednak z niego wyrzucony, lub został zamordowany w innych okolicznościach. 12 stycznia 1949 r. jego ciało zostało w tajemnicy przewiezione do zakładu pogrzebowego, a następnie anonimowo pogrzebane na Cmentarzu Powązkowskim.

Czym zajmował się "Anoda" podczas powstania warszawskiego?

Qba116 · 02-04-2016 21:08:28

"Anoda" podczas powstania walczył początkowo na Woli jako zastępca dowódcy 3. plutonu „Felek” 2. kompanii „Rudy” Batalionu „Zośka”, który wchodził w skład zgrupowania Kedywu KG AK ppłk Jana Mazurkiewicza ps. „Radosław”. 2 sierpnia wraz z drużynami 2. i 4. plutonu „Felek” uczestniczył w zajęciu budynku szkoły powszechnej przy ul. Spokojnej 13 w sąsiedztwie Cmentarza Powązkowskiego. Odznaczył się szczególnie 8 sierpnia w walkach o cmentarze, podczas przeciwnatarcia plutonu „Felek”, poprowadzonego z Cmentarza Ewangelickiego w kierunku ul. Młynarskiej i Sołtyka. Pluton w walce wręcz wyparł Niemców z cmentarza, zajmując część ul. Sołtyka i Młynarskiej oraz zdobywając przy tym znaczne ilości broni i zadając duże straty nieprzyjacielowi. 9 sierpnia został ciężko ranny w lewe płuco podczas natarcia na gmach szkoły przy ul. Spokojnej 13. Przewieziono go do Szpitala Jana Bożego przy ul. Bonifraterskiej 12 na Starym Mieście, a następnie do szpitala batalionowego przy ul. Miodowej 23 – Długiej 21. 11 sierpnia za odznaczenie się w walkach na terenie działań Grupy „Północ” otrzymał Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari V klasy. W tym czasie awansował też do stopnia porucznika. 31 sierpnia podczas ewakuacji Starówki przeszedł kanałami z grupą rannych żołnierzy Batalionu „Zośka” do Śródmieścia-Północ. Do 8 września leczył się w szpitalu przy ul. Hożej 36, skąd dołączył do swojego oddziału walczącego na Górnym Czerniakowie. 15 września na ostatniej reducie obrony oddziałów „Brody 53” został ponownie ranny w lewe ramię i łopatkę z potrzaskaniem kości. Następnego dnia, w drodze do szpitala, znowu został trafiony odłamkami w lewą rękę. W nocy z 17 na 18 września ewakuowali go nieprzytomnego pontonem przez Wisłę na Pragę żołnierze 3. Pułku Piechoty z 1 Armii WP gen. Zygmunta Berlinga.

W którym roku nastąpiło unieważnienie wyroku na Witoldzie Pileckim?

RadekJaraJointy · 02-04-2016 21:29:42

Unieważnienie wyroku na Witoldzie Pileckim miało miejsce w 1990 roku.

Który z żołnierzy wykletych mordowal Żydów ocalałych z Holocaustu?

Qba116 · 02-04-2016 21:33:24

Był to Józef "Ogień" Kuraś.

Jakie odznaczenie nadał pośmiertnie Marianowi Biernaciakowi w 2009 Lech Kaczyński?

RadekJaraJointy · 02-04-2016 21:41:36

Lech Kaczyński nadal Marianowi Biernaciakowi w 2009 roku Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski.

Na jakich terenach walczyły oddziały "Ojca Jana "?

Qba116 · 02-04-2016 21:53:51

Oddziały "Ojca Jana" walczyły w Lasach Janowskich.

Kiedy odbędzie się pogrzeb Zygmunta Szendzielarza?

Ola Z · 03-04-2016 00:58:11

Pogrzeb Zygmunta Szendzielarza odbędzie się 24 kwietnia.

Opisz działalność Wacława Lipińskiego "Aleksandra" podczas kampanii wrześniowej.

Jaga · 03-04-2016 09:16:06

Po rozpoczęciu wojny został szefem propagandy Dowództwa Obrony Warszawy, był zwolennikiem jak najdłuższej obrony przed Niemcami. Potem próbował przedostać się za granicę, ale w końcu pozostał w konspiracji.

Jaki dystans i dlaczego ma bieg honorowy podczas corocznego biegu "Tropem Wilczym"?

Natalia S · 03-04-2016 15:58:49

Bieg "Tropem Wilczym" ma dystans 1963 metrów, ponieważ w tym roku zginął ostatni Żołnierz Wyklęty – Józef Franczak ps. Lalek.

Dlaczego Żołnierzy Wyklętych często określa się mianem "Wilków"?

Żołnierze Wyklęci

#101 02-04-2016 14:07:16

Odp: Forum o Żołnierzach Wyklętych

#102 02-04-2016 15:38:48

Odp: Forum o Żołnierzach Wyklętych

#103 02-04-2016 15:58:07

Odp: Forum o Żołnierzach Wyklętych

#104 02-04-2016 16:21:45

Odp: Forum o Żołnierzach Wyklętych

#105 02-04-2016 16:46:47

Odp: Forum o Żołnierzach Wyklętych

#106 02-04-2016 16:49:31

Odp: Forum o Żołnierzach Wyklętych

#107 02-04-2016 16:56:22

Odp: Forum o Żołnierzach Wyklętych

#108 02-04-2016 17:05:56

Odp: Forum o Żołnierzach Wyklętych

#109 02-04-2016 17:11:52

Odp: Forum o Żołnierzach Wyklętych

#110 02-04-2016 17:13:57

Odp: Forum o Żołnierzach Wyklętych

#111 02-04-2016 17:22:26

Odp: Forum o Żołnierzach Wyklętych

#112 02-04-2016 17:25:50

Odp: Forum o Żołnierzach Wyklętych

#113 02-04-2016 17:50:22

Odp: Forum o Żołnierzach Wyklętych

#114 02-04-2016 18:28:04

Odp: Forum o Żołnierzach Wyklętych

#115 02-04-2016 19:51:15

Odp: Forum o Żołnierzach Wyklętych

#116 02-04-2016 20:09:52

Odp: Forum o Żołnierzach Wyklętych

#117 02-04-2016 20:37:42

Odp: Forum o Żołnierzach Wyklętych

#118 02-04-2016 21:08:28

Odp: Forum o Żołnierzach Wyklętych

#119 02-04-2016 21:29:42

Odp: Forum o Żołnierzach Wyklętych

#120 02-04-2016 21:33:24

Odp: Forum o Żołnierzach Wyklętych

#121 02-04-2016 21:41:36

Odp: Forum o Żołnierzach Wyklętych

#122 02-04-2016 21:53:51

Odp: Forum o Żołnierzach Wyklętych

#123 03-04-2016 00:58:11

Odp: Forum o Żołnierzach Wyklętych

#124 03-04-2016 09:16:06

Odp: Forum o Żołnierzach Wyklętych

#125 03-04-2016 15:58:49

Odp: Forum o Żołnierzach Wyklętych

Stopka